Schone sportkleding is nog niet wijdverspreid en moeilijk te vinden. Vooral de bekende sportmerken, zoals Nike en Adidas, zijn onder druk gezet om de omstandigheden van de kledingarbeiders te verbeteren. Deze sportmerken hebben vanwege deze druk de afgelopen jaren al stappen gezet. Voor de kleinere sportmerken is de druk minder groot geweest. Daarom zijn er een hoop sportmerken die nog achter lopen op de grotere merken. Maar er zijn ook kleinere merken, vooral outdoor merken, die het wel goed doen. Zo zijn er sportmerken die zich hebben aangesloten bij de Fair Wear Foundation, het multistakeholders initiatief dat de lat voor de merken het hoogst legt.
De kleding van de bekende sportmerken (Adidas, Nike, Assics, Pentland, Puma,...) wordt geproduceerd in tientallen landen, vaak dezelfde landen als bij modekleding. Populaire landen zijn o.a. China, Vietnam, Indonesië, Brazilië, Cambodja, India en Turkije. In 2012, naar aanleiding van de Olympische spelen in Londen, heeft de Play Fair Alliantie een rapport uitgebracht over de arbeidsomstandigheden in de sportkledingindustrie in China, Sri Lanka en de Filipijnen. De arbeiders verdienen hongerlonen, moeten werken met korte tijdelijke contracten en worden gedwongen om buitensporig veel overwerk te doen. Bovendien worden veel kledingarbeiders bedreigd met ontslag als ze klagen over de slechte arbeidsomstandigheden.
Vooral tijdens grote evenementen, met dure sponsordeals, is er aandacht geweest voor de omstandigheden waarin de sportkleding wordt gemaakt. Play Fair Alliantie is een organisatie die bij grote evenementen, zoals een WK en de Olympische Spelen, aandacht vraagt voor de arbeidsomstandigheden waarin sportkleding wordt gemaakt. De druk heeft ervoor gezorgd dat er verbeteringen werden doorgevoerd. Maar er is ook nog veel werk.
Deze A-sportmerken waren de eerste die een sociale gedragscode opstelden voor hun onderaannemers. Maar een gedragscode opleggen aan de fabrieken is niet genoeg. Er moet ook controle zijn zodat de regels uit de gedagscode worden nageleefd. Veel van de bekende en grote sportmerken zijn aangesloten bij de Fair Labor Association (FLA). Dit is een Amerikaanse organisatie waarbij maatschappelijke organisaties en universiteiten betrokken zijn, maar geen vakbonden. FLA doet controles in fabrieken waar kleding wordt geproduceerd. Adidas, Puma, New Balance, Nike en Reebok (als onderdeel van de Adidas Group) zijn aangesloten bij de FLA. In de gedragscodes van bedrijven bij de FLA worden wel de fundamentele arbeidsnormen opgenomen, maar geen leefbaar loon. De controle op de fabrieken is transparant en onafhankelijk maar er zijn zowel commerciële als niet-commerciële auditors. De kwaliteit van de commerciële audits is wisselend. Volgens de Schone Kleren Campagne moeten vakbonden betrokken worden bij de controles en kan men beter met niet-commerciële audits werken. De kwaliteit van de controles zijn dan beter. Ook is het belangrijk dat de kledingarbeiders een waardig leven kunnen leiden van het loon dat een arbeider krijgt. Dus zullen de sportmerken moeten streven naar een leefbaar loon.
Op 7 juni 2011 werd in Jakarta een historische overeenkomst getekend over vakbondsvrijheid in Indonesische fabrieken door de Indonesische vakbonden Garteks, SPN, KASBI, F.PTSK en GSBI en de fabrieken enerzijds en sportmerken Adidas, Nike en Puma anderzijds. Deze overeenkomst is ondertekend nadat bleek dat in 18 gecontroleerde fabrieken in Indonesië anti-vakbondsmaatregelen genomen waren.
Voor de kleinere sportmerken is de druk minder groot geweest. Daarom zijn er een hoop sportmerken die nog achter lopen op de grotere merken. Maar er zijn ook kleinere merken, vooral outdoor merken, die aangesloten zijn bij de Fair Wear Foundation: Vaude, Odlo en Sprayway zijn bv. lid. Outdoor sporten, zoals lopen, wandelen en skiën zijn veel beter vertegenwoordigd dan andere sporten zoals voetbal en volleybal. Ook de Belgische sportmerken hebben een achterstand in te halen.