Kwb, Wereldsolidariteit en de andere organisaties van de Schone Kleren Campagne overhandigden op 24 april een fietstenue geproduceerd in goede arbeidsomstandigheden aan minister van Economie, Consumentenzaken en fervent fietser Kris Peeters. Hij kreeg ook een videoboodschap van een Aziatische kledingarbeidster. Hiermee vroegen ze de minister om een beleid te ontwikkelen zodat ook Belgische kledingbedrijven hun kledij in betere arbeidsomstandigheden laten produceren. 

Twee jaar na de instorting van Rana Plaza zijn de fabrieken wel veiliger, maar zijn de slachtoffers en hun families nog altijd niet volledig vergoed. Bovendien is er ook nog het probleem van de hongerlonen, de te lange werkweken, gebrek aan vakbondsvrijheid,…  Niet alleen in Bangladesh maar ook in andere kledingproducerende landen als Indonesië en Cambodja.

Het blijft voor consumenten bijna onmogelijk om te weten  waar en in wat voor omstandigheden de kledij die ze kopen gemaakt is, laat staan om ‘schone’ kleren te vinden in de winkelstraten. Kwb en Wereldsolidariteit brachten een videoboodschap mee van een Indonesische kledingarbeidster, die de Belgische regering opriep om ervoor te zorgen dat Belgische kledingbedrijven de arbeidsrechten respecteren in haar land.  

En de Belgische bedrijven?

Het voorbije jaar zetten twee bedrijven een belangrijke stap vooruit: Bel&Bo en JBC  werden lid van de Fair Wear Foundation, een multi-stakeholderinitiatief voor controle. ACP Promo-en werkkledij, Mayerline, Stanley & Stella en B&C waren al lid. Toch blijft het aanbod aan schone kleren beperkt – of het nu gaat om modekleding, sportkledij of werkkledij. In het totaal zijn nu 6 Belgische bedrijven lid van de Fair Wear Foundation, slechts 6 Belgische bedrijven (C&A, JBC, Malu, Jogilo, Tex Alliance, Van Der Erve) ondertekenden het Bangladesh Akkoord. De Schone Kleren Campagne betreurt dat de federale regering de Belgische bedrijven niet actiever heeft aangemoedigd om het Bangladesh Akkoord te ondertekenen en de drempels die hen daarvan weerhouden weg te werken. De Nederlandse regering deed dat wel, en met resultaat: daar ondertekenden maar liefst 25 bedrijven het Akkoord. 

Nationaal Actieplan 

Volgens de VN hebben overheden de plicht om ervoor te zorgen dat bedrijven de mensenrechten respecteren, ook bij hun activiteiten in andere landen. De Schone Kleren Campagne vraagt dat de Belgische overheid deze plicht ernstig neemt en een actieplan opstelt. Dat actieplan moet bestaan uit ondersteunende én verplichtende maatregelen. Overheden overal ter wereld hebben te lang vertrouwd op vrijwillige initiatieven vanuit de kledingsector en auditrapporten. De kwaliteit van zulke audits varieert van goed tot totaal onbetrouwbaar. De drie laatste grote catastrofes in de kledingindustrie zijn daar een triest voorbeeld van: zowel de fabrieken in het Rana Plaza complex, Tazreen Fashions (Bangladesh, november 2012, 120 doden) als Ali Enterprises (Pakistan, september 20912, 286 doden) waren ge-audit voor de ramp.

• Concreet vraagt de Schone Kleren Campagne dat de volgende elementen in het actieplan worden opgenomen:
• Belgische kledingbedrijven worden actief aangemoedigd om het Bangladesh Akkoord te ondertekenen.
• Belgische kledingbedrijven worden opgeroepen om zich aan te sluiten bij de Fair Wear Foundation.
• Bedrijven worden verplicht om te rapporteren over de risico’s en de impact van hun activiteiten op de mensenrechten en op welke manier ze deze impact remediëren.
• Overheid en bedrijven zorgen ervoor dat de slachtoffers van schendingen van mensenrechten die het gevolg zijn van activiteiten van ondernemingen een betere toegang hebben tot remediëring.
• De federale overheid geeft het juiste voorbeeld door bij het aankopen van kleding respect voor arbeidsomstandigheden op te nemen in de bestekken. De nieuwe Europese Richtlijn Openbare aanbestedingen maakt het opnemen van sociale criteria in bestekken mogelijk. België moet deze richtlijn nog omzetten.

Hier vind je de brief die de actievoerders overhandigden aan de minister.