Bangladesh is het naaiatelier van de wereld. Maar liefst 1 op 10 kledingstukken in onze kleerkast werd in Dhaka gemaakt. In heel Bangladesh zijn er 5000 kledingfabrieken, de sector stelt zo'n 4 miljoen mensen tewerk. Ook in Bangladesh zijn het vooral vrouwen die in de kledingfabrieken werken.
Maar Bangladesh is ook één van de armste landen van Azië, met de laagste lonen van het continent. Eind 2013 steeg het minimumloon in de kledingsector er van 3000 taka (28 euro) per maand naar 5300 taka (50 euro). Dat is nog steeds te weinig. Het kost in Dhaka gemakkelijk 25 euro om een kamer te huren. Daarom vragen Bengaalse kledingvakbonden een stijging tot 81 euro.
Een specifiek probleem in Bangladesh zijn de onveilige omstandigheden waarin mensen moeten werken. De afgelopen 25 jaar stierven bij 300 incidenten minstens 2200 mensen. Op 24 april 2013 stortte het Rana Plaza complex in. Daarbij vielen 1138 doden en meer dan 2000 gewonden. Hier vind je een rapport over de dodelijke industrie die de kledingsector is. Het rapport dateert van net voor de instorting van Rana Plaza maar is nog altijd erg relevant.
Op 15 mei 2013 sloten bekende kledingmerken, vakbonden en ngo’s – waaronder de Schone Kleren Campagne – het zogenaamde “Accord on Fire and Building Safety in Bangladesh”. Het Akkoord is een onafhankelijk, wettelijk bindend akkoord tussen kledingmerken en -retailers aan de ene kant en internationale en lokale vakbonden aan de andere kant. De internationale Schone Kleren Campagne ondertekende als getuige. Meer dan 200 kledingbedrijven hebben intussen het Akkoord ondertekend, goed voor inspecties in meer dan 1500 fabrieken waar twee miljoen mensen werken.
Hier vind je de volledige tekst van het Akkoord in het Engels en hier zie je hoe ver het staat met de uitvoering van het Akkoord.
Een delegatie van activisten bezocht de winkels van Primark, Zara, H&M en C&A in de Nieuwstraat in Brussel. Met een open brief en lege dozen herinnerden ze de merken aan hun beloften rond leefbare lonen en betuigden ze hun steun aan de kledingarbeid(st)ers in Bangladesh die al weken demonstreren voor een fatsoenlijk loon. Tijdens confrontaties met de politie werden er al 4 arbeiders gedood en raakten tientallen mensen gewond, velen anderen werden gearresteerd.
De regering van Bangladesh heeft een nieuw minimumloon van 12.500 BDT (105 euro) per maand aangekondigd, en negeert daarbij de smeekbedes van kledingarbeid(st)ers. Al drie demonstranten werden gedood tijdens de protesten. De kledingmerken blijven de andere kant uitkijken.
Na vijf jaar komt er eindelijk nog eens een loonsverhoging aan voor de kledingarbeiders in Bangladesh. Maar die loonsverhoging dreigt wel héél mager uit te vallen nu de werkgevers een schandalig voorstel van €89 per maand op tafel gelegd hebben. De fast fashion-merken, die al jaren leefbare lonen beloven, weigeren hun steun uit te spreken voor de looneis van de vakbonden.
De Schone Kleren Campagne, achACT en verschillende van hun lidorganisaties steunen de vakbonden in Bangladesh in hun eis voor een verhoging van het minimumloon voor kledingarbeid(st)ers van de huidige 8.000 BDT (minder dan 70 EUR) naar 23.000 BDT
Vanmiddag rolde een reusachtige bal gemaakt van kleren door de Nieuwstraat, dé winkelstraat in Brussel. De bal staat symbool voor de fast fashion, een model dat steeds verder dendert, onderweg vele slachtoffers maakt en de wereld opzadelt met bergen afval. Na de performance was er een herdenking van de slachtoffers van de instorting van het Rana Plaza complex in Bangladesh op 24 april 2013, waarbij 1138 kledingwerkers omkwamen.
Grote merken als H&M, Inditex (Zara), C&A, PVH (Tommy Hilfiger, Calvin Klein), en Bestseller (Jack&Jones, Vero Moda) hebben het nieuwe Internationale Akkoord voor Veiligheid en Gezondheid in de Textiel- en Kledingindustrie ondertekend. Enkele andere grote namen, zoals Primark, Mango en Adidas zijn er nog niet bij. In totaal hebben 100 kledingmerken en -retailers getekend sinds het Akkoord eind augustus het levenslicht zag.
Kledingmerken en vakbonden zijn het eens geraakt over een nieuw akkoord over gebouw- en brandveiligheid in kledingfabrieken. Het nieuwe akkoord geldt niet alleen voor de kledingfabrieken in Bangladesh, maar kan ook uitgebreid worden naar andere productielanden. Veilige fabrieken voor álle kledingwerkers komt zo een stap dichterbij!
Op 15 mei bestond het Bangladesh Akkoord precies acht jaar. De overeenkomst, die kort na de instorting van het Rana Plaza tot stand kwam, zorgde voor veiligere fabrieken voor meer dan twee miljoen kledingarbeiders in ongeveer 1600 fabrieken. Toch is er geen reden tot feest. Op 31 mei loopt het Akkoord af en de onderhandelingen voor een opvolger lopen moeilijk.
Veilige fabrieken, leefbare lonen en een einde aan repressie tegen kledingarbeiders in Bangladesh. Dat eisten de Schone Kleren Campagne, Franstalige tegenhanger achACT en hun lidorganisaties vandaag voor de ambassade van Bangladesh in Brussel. Soortgelijke acties vonden deze week plaats voor ambassades en consulaten van Bangladesh in Londen, Genève, Madrid, New York, Den Haag en Washington DC in een Internationale week van Solidariteit.
De beslissing over het Bangladesh Akkoord begint op een uitputtingsslag te lijken. De zaak zou normaal voorkomen op 6 december, maar werd verdaagd naar 10 december. Dan wordt beslist of het Bangladesh Akkoord vanuit Bangladesh mag blijven functioneren. De regering van Bangladesh ziet de inspecteurs liever vertrekken. Internationale organisaties, de Europese Commissie, ngo's én kledingmerken zeggen dat de regering er niet klaar voor is om de inspecties over te nemen.
1.138 paar lege schoenen. Daarmee herdacht de Schone Kleren Campagne de slachtoffers van de instorting van een grote kledingfabriek in Bangladesh, vandaag 5 jaar geleden. Vandaag zijn de kledingfabrieken er veiliger dan in 2013, maar leven de kledingarbeid(st)ers nog steeds in krottenwijken. MC Lily, bekend van Belgium’s Got Talent en De Slimste Mens, was erbij in Antwerpen en rapte: “Zijn wij ’t akkoord dat die mensen worden uitgezogen? Als ge dat hoort, blijft ge dan onbewogen? Dat snel en grondig veranderen, dat zou wel ‘ns mogen!”
Op maandag 3 juli kwamen tenminste 12 mensen om en raakten tientallen gewond als gevolg van een boiler explosie in de Multifabs Ltd. fabriek in Bangladesh. De explosie toont het gevaar aan van slecht onderhouden en ongecontroleerde boilers in de kledingindustrie. Multifabs produceert voor kledingmerken die het Bangladesh Akkoord hebben ondertekend en werd dus geïnspecteerd. Maar boilers worden niet geïnspecteerd.
Meer dan 1600 werknemers ontslagen, invallen in kantoren van vakbonden en huizen van vakbondsleiders, 14 vakbondsleiders- en activisten opgepakt, aanklachten ingediend tegen 700 werknemers en vakbondsleiders. De Bengaalse regering en werkgeversfederatie BGMEA schuwen geen enkel middel om een einde te maken aan de protesten in Ashulia, een wijk van Dhaka, Bangladesh.
Terwijl de aandeelhouders van H&M vandaag verzamelen in Stockholm, roept de Schone Kleren Campagne het bedrijf op om meer vaart te zetten achter de noodzakelijke renovaties in de fabrieken in Bangladesh die H&M bevoorraden. Activisten van de Schone Kleren Campagne voerden een veiligheidscontrole uit in het H&M-filiaal in Leuven en overhandigden een brandblusapparaat aan het management. Gelijkaardige acties gebeurden in 27 steden wereldwijd.
In de ochtend van 2 februari is er brand uitgebroken in de Matrix Sweater Factory in Dhaka, de hoofdstad van Bangladesh. Matrix Sweater Factory produceert kleding voor H&M en JC Penney. Dat er geen doden gevallen zijn, is vooral een kwestie van geluk. Was de brand een uur later uitgebroken, dan zouden er 6000 werknemers aanwezig geweest zijn in het gebouw, dat niet beschikte over veilige nooduitgangen, branddeuren, rookalarmen en sproeiers. Roep H&M op om hun fabrieken veiliger te maken!
Kwb, Wereldsolidariteit en de andere organisaties van de Schone Kleren Campagne overhandigden op 24 april een fietstenue geproduceerd in goede arbeidsomstandigheden aan minister van Economie, Consumentenzaken en fervent fietser Kris Peeters. Hij kreeg ook een videoboodschap van een Aziatische kledingarbeidster. Hiermee vroegen ze de minister om een beleid te ontwikkelen zodat ook Belgische kledingbedrijven hun kledij in betere arbeidsomstandigheden laten produceren.
Minder dan een maand na de instorting van Rana Plaza ondertekenden 32 kledingmerken het Bangladesh Akkoord voor gebouw- en brandveiligheid. Intussen zijn dat er al meer dan 200, goed voor inspecties in meer dan 1500 fabrieken waar twee miljoen mensen werken. Na bijna twee jaar zijn er al meer dan 1250 inspecties gedaan door de teams van het Akkoord. Daarbij werden meer dan 52.000 gebreken vastgesteld. 19 fabrieken moesten onmiddellijk geëvacueerd worden omwille van de slechte staat waarin de gebouwen verkeerden.
Dit is Asha Khatun. Asha werkte zes maanden in één van de fabrieken van het Rana Plaza complex toen het gebouw instortte. Ze werkte dagelijks van 8 uur 's morgens tot 9 à 10 uur 's avonds. Ze verdiende ongeveer 30 euro per maand, maar door haar overuren kon ze haar loon verdubbelen tot 65 euro per maand. Op de ochtend van de instorting was Asha te bang om naar binnen te gaan. De arbeiders wisten dat er scheuren zaten in de muren en de fundering, maar de manager dreigde hun maandloon af te pakken als ze niet werkten die dag.
Vandaag hebben actievoerders van de Schone Kleren Campagne Benetton opgeroepen om een bijdrage te betalen aan het Fonds voor de compensatie van de slachtoffers van de instorting van Rana Plaza in Bangladesh. Daarbij parodieerden ze de bekende slogan van Benetton en maakten er ‘United Victims of Benetton’ van. Een twintigtal actievoerders lag op de grond om aandacht te vragen voor het leed van de slachtoffers.
Benetton is het enige grote internationale merk dat nog altijd geen compensatie betaald heeft aan de slachtoffers van Rana Plaza. Tot 24 april wil de Schone Kleren Campagne de druk op Benetton verhogen. Teken de petitie op Avaaz! En lees voor meer info de artikels over Benetton op deze website. Benetton schudde in de jaren 80 en 90 de consumenten wakker met controversiële reclamecampagnes. Met maatschappijkritische reclamebeelden wisten ze zich in de kijker te werken. Tijdens de UN-HATE campagne in 2011 lieten ze wereldleiders met elkaar zoenen. Maatschappijkritiek is mooi, maar alleen geloofwaardig als je zelf trouw bent aan de waarden die je promoot. En daar wringt nu net het schoentje bij Benetton... In onderstaand campagne filmpje toont de Clean Clothes Campaign de 'true colors of Benetton'. -
Precies een jaar geleden werd het Rana Plaza Donors Trust Fund opgezet door de International Labour Organization, een agentschap van de Verenigde Naties. Bij aanvang werd het benodigde compensatiebedrag geschat op ruim 35 miljoen euro ($40 miljoen). In december 2014 werd dit bedrag bijgesteld naar ongeveer 26,5 miljoen euro ($30 miljoen). Deze verlaging kwam tot stand op basis van alle verwerkte claims. Het eerdere bedrag was gebaseerd op een veel hoger aantal zwaargewonde mensen die vanwege hun verwondingen recht hebben op een hoger compensatiebedrag. Tot nu toe is er ongeveer 18,47 miljoen euro ($21 miljoen dollar) ingelegd. Nu er nog iets minder dan 8 miljoen euro ($9 miljoen) ontbreekt staan de merken die nog niet of nauwelijks hebben betaald in de schijnwerper.
Eén jaar geleden stortte het Rana Plazacomplex in Dhaka in, waarbij 1138 kledingarbeidsters om het leven kwamen en meer dan tweeduizend gewond raakten. Dit was de grootste ramp ooit in de kledingindustrie. Zo’n tweehonderd actievoerders van vakbonden en ngo’s plaatsten 1138 kaarsjes op de fontein van de Wapper, langs de Meir in Antwerpen.
Op 24 april 2013 werden de onmenselijke omstandigheden in de Bengaalse textielsector wereldwijd voorpaginanieuws. Bij de instorting van het Rana Plaza complex kwamen 1138 kledingarbeiders om en raakten nog eens duizenden anderen gewond. Minder dan een maand later sloten bekende kledingmerken, vakbonden en ngo’s – waaronder de Schone Kleren Campagne – het zogenaamde “Accord on Fire and Building Safety in Bangladesh”. De inmiddels meer dan 170 ondertekenende kledingmerken engageren zich tot een bindend programma om de veiligheid te verbeteren in de fabrieken die voor hen produceren.